عارفه جون

اینجا عارفه 2 ماهست و حدود ساعت 12 ظهر روز 16 اردیبهشت 92

نوبت دکتر چشم پزشکی در بیمارستان فارابی تهران داره که باید برای معاینه چشم چپش بره.

.......................................................................................................................

ساعت 2 ونیم همون روز ... عارفه تو راه تهران در اتوبوس

...........................................................................................................

از بیمارستان که اومدیم جواب دکترا این بود که فعلا مشکل حادی نداشته و باید هر 6 ماه یکبار چک شود.

نوبت بعدی در 12 آبان 92 بوده که باید مجدد معاینه شود.براش دعا کنید...

این عکسهای بالایی هم در 31 اردیبهشت 92 ساعت 1 و نیم شب گرفته شده.

عارفه 2 ماه و 14 روزشه...

.................................................................................................................

ساعت 6 و نیم صبح روز 11 تیر 92 ... عارفه اینجا 3 ماه و 25 روزشه ...

........................................................................................................

ساعت 11 ونیم شب در 16 تیر 92 ... داداش علی خوابه ولی عارفه خانم هنوز بیداره!

ساعت خواب عارفه حدود ساعت یک و نیم شبه .عارفه اینجا دقیقا 4 ماهشه...

...................................................................................................................

ساعت 12 شب مورخه 25 تیر 92 ... عارفه اینجا 4 ماه و 8 روزست.

...........................................................................................................

و اینم آخرین عکس عارفه بغل باباش در تهران که تو ماشین عمو میثم گرفته شده.

تو این روز عارفه برای چهلمین روز درگذشت پسر عمه باباش به تهران رفته بود.

25 مرداد 92 ... حدس بزنید که عارفه چند ماهشه؟؟؟!!!

در ضمن اگه خوشتون اومد بگین بازم عکسهای جدیدشا بزارم... ممنون

سلام.من همراه مامانم صبح روز شنبه 31 فروردين 92 با ماشين آقا جونم (پدربزرگ پدري) به شبكه

بهداشت براي معاينه قد و وزن رفتيم.

خانم دكتر بعد از گرفتن قد و وزن من به مامانم گفت كه من حدود 4 كيلو شدم و وزنم بطور نامنظم و يكدفعه

بالا رفته و دليلش خوردن زياد شير خشك بوده! و بايد مصرف شير خشك را كم كنم و فقط شير مامانما بخورم!

خدا به داد من برسه.از امروز بايد گشنگي بكشم! آخه من عادت كرده بودم راحت و با شيشه پستونك

شير بخورم.آخه زياد ميتونم بخورم.لطفا مرا چشم نزنيد كه ديگه اصلا نتونم بخورم!

**باور كنيد شكمو نيستم ها**

خدا پدر مادر دكترا بيامرزه كه به فكر جيب بابام هست و از همين كوچيكي به من رژيم ميده!

اين هم عكس جديد من در 40 روزه گي... كم كم دارم يه چيزايي از اين دنيا ميفهمم!خواهشا منا چشم نزنيد! ممنون كه منا ديديد.ميبينمتون

در یک روز سرد زمستونی که چند روز قبلش هوا بهاری بود یعنی در روز 17 اسفند بابام به همراه مامانم

ساعت 8 صبح به بیمارستان تامین اجتماعی تاکستان رفتند.قرار بود خانم دکتر کیوان چهر برای معاینه مامانم

بیاد ولی گویا به خاطر بارش برف و سرما در جاده قزوین -تاکستان مونده بود.بابام خیلی اظطراب داشت.

اونا تا ساعت 11 و نیم تو بیمارستان بودند و از مامانم نوار قلب مرا گرفتند که ببینند من امروز به دنیا میام یا نه؟

بالاخره دکتر اومد و پس از معاینه دقیق من و مامانم را به اتاق جراحی بردند.

موقع اذان ظهر - حدود ساعت 12:25 دقیقه بود که صدای من در فضای اتاق پیچید.

من موقع تولدم 2 کیلو و 450 گرم بودم.

کمی ترسیده بودم! بعد از نیم ساعت من و مامانم را به بخش داخلی منتقل کردند.اونجا بابام به همراه

خاله آزاده اومده بود.

بعد از دو روز در روز شنبه 19 اسفند 1392 که من فقط 2 روز داشتم به همراه مامانم از بیمارستان مرخص شدم.

و زندگی جدید خود را در کنار بابا-مامان و داداشی علی شروع کردم.امیدوارم که بتونم آبجی خوبی برای علی باشم.

عكس داداشما بالا سر من ميبينيد.ممنون كه از الان مواظبمه...